Donderdag 4 en vrijdag 5 juli 2013 - Met een neusbrilletje gaat het toch beter

Vic hield het zonder neusbril ruim een dag vol, maar dan bleek dat het hem toch te veel krachten kostte. Om hem niet uit te putten, werd donderdag beslist om opnieuw een neusbrilletje aan te leggen. Een verdienstelijke poging dus, en nu weten we opnieuw waar zijn grens ligt en wat hij al kan :-) Met het neusbrilletje schommelt zijn saturatie terug minder. We hebben wel de indruk dat er niets respiratoirs aan de basis ligt, maar bij de minste inspanning of het minste ongemak reageert hij hierop met saturatieschommelingen (zoals bij krampjes, honger, andere houding dan buiklig, ...). Door de extra hulp van de neusbril kan hij opnieuw zijn krachten sparen, die hij nodig heeft om verder te groeien (en dat doet hij goed!).

Hoewel... groeien... we keken vandaag nog eens in zijn dossier of hij intussen opnieuw gemeten was. Bleek dat hij op 17 juni 39,8 cm groot was en op 1 juli 38,7 cm. Misschien iets te warm gewassen? :-) Het is niet gemakkelijk om zo'n klein spartelend ventje correct te meten.

Vic komt alleszins goed bij - hij weegt al meer dan 1500 gram. De laatste twee dagen had hij bijna geen stoelgang, maar dat heeft hij vanavond meer dan goedgemaakt in zijn pampertje. Hij krijgt 7 x 37 ml moedermelk per dag via de maagsonde (en niet meer zoals vóór zijn infectie met een voedingspomp, gespreid over 2 uur, maar gewoon via de zwaartekracht rechtstreeks in de sonde).

Vandaag verslikte hij zich wel een aantal keer. Toen mama hem op de schoot nam, kwam er vocht vrij dat zich opstapelde in het buisje dat z'n lucht via de neusbril moet bevochtigen... niet zo prettig! Maar door even te aspireren in z'n neus en mond kon hij weer goed doorademen en lag hij heel snel terug op z'n gemak.

Sinds gisteren heeft Vic er ook een lotgenootje bij. Lore, het dochterje van Ellen en Toni, heel goede vrienden van ons, kwam na 32 weken ter wereld in het Zuid-Franse dorpje Alès. Zij waren daar op vakantie met hun twee zoontjes (Kobe en Arne) toen plots de weeën begonnen. Moeder en dochter maken het gelukkig goed en hopen zo snel mogelijk naar het UZ in Gent overgebracht te kunnen worden. We duimen!