Vic ligt nu nog steeds op de open tafel; de warmtestraler om Vic op temperatuur te houden en het toestel om CPAP te kunnen geven werden weggehaald. Dat betekent toch dat de dokters en verpleegkundigen er toch vertrouwen in hebben dat zijn toestand dag per dag verbetert. Er zit nog een heel kleine sonde in z'n neus, waarlangs hij een minimale hoeveelheid zuurstof toegediend krijgt (gisteren nog 2 liter per minuut omgevingslucht via de neusbril, nu minder dan 50 ml per minuut zuurstof). Dat zorgt meteen voor een heel ander zicht!
De moedermelk gaat er weer goed vandoor - Vic staat terug op 7 voedingen van 30 ml, waardoor het vocht via zijn infuusje afgebouwd wordt. TPN-voeding is sinds vandaag volledig gestopt - dat is een groot voordeel, want het infuusje sneuvelde soms en moest dan herprikt worden. Ocharme dat ventje! Intussen weegt hij 1481 gram.
De infectiewaarde (CRP) is opnieuw goed gedaald. De Vanco (antibiotica) wordt wel nog verder gegeven tot 12 juli. Hoe vaak Vic antibiotica toegediend krijgt, hangt af van de 'spiegel' in zijn bloed. Bij een lagere spiegel wordt Vanco bv. om de 10 uur toegediend, bij een hogere spiegel wordt er langer gewacht.
Mama heeft deze morgen nog eens kunnen genieten van kangoeroeën met Vic en we hebben allebei ook een verzorging gedaan vandaag. Niet eenvoudig met dat infuusje; hij was er vanavond hevig mee aan't zwaaien :-)
Vanavond keek Vic een hele tijd rond. Hij wist niet goed naar waar hij zijn hoofdje zou draaien (nek- en rugspiertraining, goed zo!) en begon te lachen als hij mij met mijn mondmaskertje zag (of dat maakte ik er toch van). We merken toch dat hij blij is als mama en papa er zijn - een heerlijk gevoel! Hij probeert dan zijn oogjes te openen, maar die wegen toch nog zó zwaar en het licht is ook zó fel... Wat een schattig bazeke!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten