Zondag 25 augustus 2013 - Vic in volle groei!

Vic is bijna drie weken thuis en kan hier goed z'n draai vinden. Als hij wakker is, luistert hij heel gefocust naar wat we te vertellen hebben of kijkt hij naar het lichtje van zijn molen, die boven zijn parkje hangt. Zijn grootste hobby is slapen, en als hij dan wat honger begint te krijgen, horen we hem hoogstens even kreunen. Maar wenen? Neen hoor, niks voor hem! Een tutje wil hij ook niet... Gemakkelijk toch? Dan moeten we dat toch al niet meer aan de Sint geven ;-)

Na het vorige blogbericht hadden we nog een afspraak met de kinderarts. Hij was zeer tevreden over de ontwikkeling van Vic en zei dat hij bij de weinigen is die bij geboorte na 27 weken helemaal geen problemen kent. Zijn reflexen en het klinisch onderzoek waren perfect! De gehoortest bij de verpleegster van Kind en Gezin was ook zeer goed.

De stoelgang, die de eerste twee weken na thuiskomst tot 6 dagen op zich liet wachten, komt nu ook wat vlotter. Dat zal voor Vic wel een opluchting zijn...

Mama geeft nog steeds borstvoeding, en dat weet Vic te appreciëren. Hij drinkt zeer goed aan de borst, maar krijgt ook twee tot drie keer per dag een flesje afgekolfde melk met vitaminen en ijzer. Dat kan ik dan eens geven, zodat mama wat kan rusten.

Vandaag hebben we toch nog enkele mensen laten verschieten... toen ze Vic zagen, waren ze er uiteraard van overtuigd dat hij nog maar pas geboren was. Grote verbazing natuurlijk toen we zeiden dat hij bijna drie maanden oud is :-) Het is een echt wondertje...

Donderdag 15 augustus 2013 - Vics eerste week thuis

Het is hoog tijd om nog eens een blogberichtje te posten. Vic is immers al iets langer dan een week thuis en hij stelt het heel goed!

't Is echt een braaf manneke... we hebben hem alleen nog maar écht horen wenen als hij net uit bad komt en hij het een beetje koud krijgt. Maar verder ligt Vic steeds rustig te slapen of te genieten op onze arm of borst.

De eerste dagen na thuiskomst kwam zijn stoelgang wel moeilijk op gang. Het heeft tot zes dagen geduurd eer hij een kakapamper had, maar het was dan ook wel meteen goed prijs! Drinken gaat ook goed. We hebben het gevoel dat Vic beter drinkt aan de borst dan van een flesje. Net voor we gaan slapen rond middernacht krijgt hij nog een laatste portie en dan rekt hij het soms tot 5 uur 's morgens. De laatste dagen geeft Ann hem soms nog eens borstvoeding rond 3 uur. Eergisteren werd Vic gewogen door de verpleegster van Kind en Gezin: 2600 gram! Dat zit dus goed en bevestigt meteen dat de borstvoeding goed verloopt.

Deze week zijn we ook nog even bij de oftalmoloog op consultatie geweest. Hij moest Vics oogjes nog eens onderzoeken, want prematuren hebben daar soms problemen mee. Maar alles was tip-top in orde. Volgende maand gaan we er nog een laatste keer op consultatie.

Grote broer Stan is heel trots op zijn kleine broertje! Hij is er echt heel lief voor. Toch merken we dat het nodig is om af en toe eens alleen met Stan op stap te gaan. We hebben er alleszins vertrouwen in dat de twee broertjes heel goede vrienden gaan worden!

Na de lange periode in het UZ Gent was het voor de grootouders een grote verrassing dat Vic naar huis mocht gaan. Ook zij konden nu eindelijk hun kleinkind eens vasthouden.

Dinsdag 6 augustus 2013 - Welkom thuis, Vic!

Deze ochtend, een half uurtje voor we naar Gent zouden vertrekken om Vic te wassen en borstvoeding te geven, kregen we telefoon van één van de assistentes van de neonatologen: "Vic krijgt deze middag nog een oogonderzoek om 14 uur, maar daarna zouden jullie hem mogen meenemen naar huis - lukt dat?" - "Jaaaazeker!" was ons antwoord!

We hebben vandaag dus wat langer doorgebracht in het UZ. Na het oogonderzoek kreeg Vic groen licht om de dienst te verlaten. We lieten er een mand achter met boekjes voor broertjes en zusjes die meekomen, kruiswoordraadsels en sudoku's om de tijd te doden tijdens de nachten in de isolatiebox en chocolaatjes waar je iedereen mee kunt plezieren.

Vic ligt nu rustig te slapen in z'n parkje thuis. Ons geluk kan niet op! En ook zijn grote broer is héél enthousiast... hij wou 'm direct op de schoot nemen en gaf hem tientallen zoentjes.

Nu Vic thuis is, willen we nog enkele mensen bedanken:

• Prof. dr. De Praeter, die Vic wekenlang opvolgde (met uitzondering van enkele weken welverdiende vakantie), enkele gesprekken met ons had over de toestand van Vic en prognoses stelde, waardoor we met de voeten op de grond bleven, maar ook iets hadden om naar uit te kijken;
• de assistenten van de neonatologen, met wie we bijna dagelijks wel eens praatten over Vics toestand en bij wie we terecht konden met al onze vragen;
• de verpleegkundigen, die zó goed voor Vic gezorgd hebben, alsof het hun eigen baby'tje was. Zij leerden ons Vic verzorgen, beantwoordden geduldig élke avond ons telefoontje en gaven telkens weer uitleg bij wat in zijn dossier genoteerd was;
• de mensen die verantwoordelijk zijn voor de administratie, de logistiek, het onderhoud en alle anderen met wie we in contact kwamen op het UZ Gent.

Ons geduld werd 10 weken lang op de proef gesteld, maar we hadden alle vertrouwen in de goede zorgen van iedereen op de dienst Neonatologie. Vic kon op geen betere plaats liggen. We zullen jullie écht missen!

Ook willen we iedereen bedanken die ons via Facebook, sms, blog, mail of face-to-face gesteund heeft. Zonder die steun hadden we nooit de energie gevonden om dagelijks of om de twee dagen dit blog verder aan te vullen en had deze periode veel langer geduurd (Vic is vandaag huiswaarts gekeerd toen de teller van dit blog op 50.000 weergaven sprong). Bedankt aan iedereen voor de positieve woorden en de afleiding op dagen dat we het wat moeilijker hadden.

We proberen dit blog wekelijks verder aan te vullen tot aan de babyborrel eind september, zodat jullie de evolutie thuis nog een tijdje kunnen blijven volgen.

Zondag 4 en maandag 5 augustus 2013 - Een flinke grote jongen wacht om naar huis te mogen gaan

Aan vrijwel alle vereisten is voldaan om huiswaarts te keren. Wat Vic op dit moment nog in het ziekenhuis houdt, is het feit dat hij nog 7 voedingen per dag krijgt, en dat zouden er 6 moeten zijn. Drinken blijft hij alleszins traag maar goed doen, en dat zie je aan zijn gewicht: Vic weegt intussen 2394 gram!

Ook al weten we nog niet wanneer Vic met ons mee naar huis kan, de datum en zaal voor de babyborrel zijn vastgelegd en zijn bedje is mooi opgemaakt - wij zijn er absoluut klaar voor!

Morgen toch nog eens polsen... :-)

Vrijdag 2 en zaterdag 3 augustus 2013 - He's almost there!

Plots gaat alles in sneltreinvaart en krijgt Vic een rapport met alleen goede punten. Omdat hij zo goed aan de borst en de fles dronk, werd Vics maagsonde vrijdagochtend weggenomen. Na 48 uur wordt er dan gekeken of hij voldoende bijgekomen is en of de maagsonde definitief mag wegblijven. Vanochtend, na 24 uur, was zijn gewicht toegenomen van 2266 naar 2306 gram! Vic heeft dus de kaap van 2300 gram bereikt, waarvan de laatste 40 gram zonder sondevoeding. Intussen blijft hij zijn flesjes traag maar goed opdrinken, dus da's al een heel goed teken.

Als Vic zo goed z'n melk blijft drinken, zal het niet lang meer duren alvorens hij in zijn eigen bedje in Stekene kan liggen. Daar kijken we zó hard naar uit!

Het is erg fijn te zien hoe een flinke baby ons prematuurtje geworden is. Dat wordt genieten!

Woensdag 31 juli en donderdag 1 augustus 2013 - 36 zwangerschapsweken oud

Woensdag, exact 9 weken na de bevalling, heeft Vic de kaap van 36 weken bereikt. Nu nog van de medicatie af geraken, wat gewicht erbij en goed leren drinken en hij mag verhuizen naar Stekene! Welnu... de vochtafdrijvende medicatie en de cafeïne werden stopgezet en Vic weegt sinds deze morgen 2215 gram. Dat is al veelbelovend. Hij drinkt ook traag maar goed, maar drinkt zijn flesjes nog niet volledig leeg. Momenteel wordt er een roze speen gebruikt met een kleiner gaatje (1-2-3-speen). De blauwe bleek nog iets te veel melk door te laten. Alleszins wordt er al enkele dagen geen verdikkingsmiddel meer toegevoegd aan de melk.

Deze morgen is er een bloedafname gedaan. Dat was nog maar twee dagen geleden, maar was nodig om de elektrolyten in het bloed op te volgen. Hierdoor is Vic z'n hemoglobinegehalte opnieuw wat gedaald, maar het staat ook niet alarmerend laag om extra bloed toe te dienen. Ook al zou dat hem een boost geven, het toedienen van bloed zorgt ervoor dat het beenmerg minder gestimuleerd wordt om zelf bloedcellen aan te maken, ook wel nadelig dus. Om de waarden voor kalium en natrium te optimaliseren, kreeg Vic toevoegingen van NaCl en KCl bij zijn voeding.

Mama kolft nog steeds melk af, soms heel moeilijk te organiseren en met tegenzin, maar als Vic niet puur op borstvoeding naar huis gaat, kan ik natuurlijk wel een flesje moedermelk geven. Het slopende werk loont dus wel, en de dagelijkse bevestiging dat moedermelk geven zo belangrijk is, is ook motiverend. We willen natuurlijk alleen het beste voor onze Vic :-)