't Is echt een braaf manneke... we hebben hem alleen nog maar écht horen wenen als hij net uit bad komt en hij het een beetje koud krijgt. Maar verder ligt Vic steeds rustig te slapen of te genieten op onze arm of borst.
De eerste dagen na thuiskomst kwam zijn stoelgang wel moeilijk op gang. Het heeft tot zes dagen geduurd eer hij een kakapamper had, maar het was dan ook wel meteen goed prijs! Drinken gaat ook goed. We hebben het gevoel dat Vic beter drinkt aan de borst dan van een flesje. Net voor we gaan slapen rond middernacht krijgt hij nog een laatste portie en dan rekt hij het soms tot 5 uur 's morgens. De laatste dagen geeft Ann hem soms nog eens borstvoeding rond 3 uur. Eergisteren werd Vic gewogen door de verpleegster van Kind en Gezin: 2600 gram! Dat zit dus goed en bevestigt meteen dat de borstvoeding goed verloopt.
Deze week zijn we ook nog even bij de oftalmoloog op consultatie geweest. Hij moest Vics oogjes nog eens onderzoeken, want prematuren hebben daar soms problemen mee. Maar alles was tip-top in orde. Volgende maand gaan we er nog een laatste keer op consultatie.
Grote broer Stan is heel trots op zijn kleine broertje! Hij is er echt heel lief voor. Toch merken we dat het nodig is om af en toe eens alleen met Stan op stap te gaan. We hebben er alleszins vertrouwen in dat de twee broertjes heel goede vrienden gaan worden!
Na de lange periode in het UZ Gent was het voor de grootouders een grote verrassing dat Vic naar huis mocht gaan. Ook zij konden nu eindelijk hun kleinkind eens vasthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten